راه بهشت

تکیه گاه ، دستِ کیست ؟

فرموده اند :

قلب مؤمن عرش خداست ( بحارالأنوار ، ج55، ص39).

و خود فرموده است :

من بر عرش تکیه زده ام (اعراف ، 54)

حال باید پرسید :

تکیه گاه خداوند در وجود من و تو ، دست چه کسی است ؟

منبع : از من به من نزدیکتر ، کاری از مرکز تخصصی نماز

چرا غریبه ها ؟

ای فرزند آدم ، دل تو حرم من است ؛ چگونه در حرم من بیگانه را راه می دهی ؟

جان تو منزلگاه عشق من است ؛ چگونه در این منزلگاه ، محبت دیگران را پذیرایی می کنی ؟

وجود تو فرش قدم های من است ؛ چگونه یاد غریبه ها قدم بر این فرش می نهد ؟

منبع : کتاب تنهایی

چقدر اندک اند …

امام صادق علیه السلام :

اگر نزد خداوند عبادتی بهتر از شکرگزاری در همه حال بود که بندگان مخلصش با آن عبادتش کنند ، هر آینه آن کلمات را درباره همه خلقش به کار می برد ؛ اما چون عبادتی بهتر از آن نبود ، از میان عبادات آن را خاص قرار داد و صاحبان آن را ویژه گردانید و فرمود : (( و اندکی از بندگان من سپاسگزارند)).

کنزالعمال ، ج 13 ،ص 151 ، ح 36472

خدا و گنجشک

…روزها گذشت و گنجشک با خدا هیچ نگفت . فرشتگان هر بار سراغش را از خدا می گرفتند و خدا هر بار به فرشتگان می گفت : می آید ؛ من تنها کسی هستم که غصه هایش را می شنود و یگانه قلبی ام که دردهایش را در خود نگه می دارد.

سرانجام گنجشک روی شاخه ای از درخت دنیا نشست . فرشتگان چشم به لب هایش دوختند . گنجشک هیچ نگفت و خدا لب به سخن گشود : با من بگو

از آنچه سنگینی سینه توست . گنجشک گفت : لانه کوچکی داشتم ؛ آرامگاه خستگی هایم بود و سرپناه بی کسی ام . تو همان را هم از من گرفتی ! این طوفان بی موقع چه بود ؟

چه می خواستی از لانه محقرم ؟کجای دنیا را گرفته بود؟…و سنگینی بغض راه بر کلامش بست.

سکوتی بر عرش طنین انداز شد. فرشتگان همه سر به زیر انداختند .

خدا گفت : ماری در راه لانه ات بود ؛ خواب بودی . باد را گفتم تا خانه ات را وارونه کند . آنگاه بود که تو از کمین مار پرگشودی ! گنجشک خیره در خدایی خدا ماند . خدا گفت : و چه بسیار بلاها که به واسطه محبتم از تو دور کردم و تو ندانسته به دشمنی با من پرداختی !

اشک در دیدگان گنجشک نشست و ناگاه چیزی در درونش فرو ریخت .های هایِ گریه هایش ملکوت خدا را پر کرد …

((چه بسا چیزی را خوش ندارید و آن برای شما بهتر است ، و بسا چیزی را دوست دارید و آن برای شما بدتر است ، و خدا می داند و شما نمی دانید .<بقره ، 216 >))

منبع : از من به من نزدیکتر ، کاری از مرکز تخصصی نماز